Κατά την ώρα της άθλησης πάντα υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού, γιαυτό δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την καλή προθέρμανση που μας προστατεύει...
Πρέπει όταν αθλούμαστε πάντα να είμαστε υπ΄ατμόν και αν δεν γλιτώσουμε το χτύπημα τότε πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτούμε αθλητίατρο-ορθοπεδικό και μετά να ακολουθήσουμε αποθεραπεία.
Ας δούμε τους πιο συχνούς τραυματισμούς που παρουσιάζονται στους αθλητικούς χώρους.
Ο σκοπός μας δεν είναι η "γιατρειά" του προβλήματος αλλά η προσφορά των πρώτων βοηθειών και η μεταφορά του ασθενή σε κάποιον ειδικό.
ΣΥΝΔΕΣΜΙΚΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ (ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑΤΑ)
Είναι συνηθισμένοι τραυματισμοί και πραγματοποιούνται όταν οι σύνδεσμοι δέχονται μεγάλα μηχανικά φορτία ή προσπαθούν να σταθεροποιήσουν την άρθρωση.
Πολλές φορές μπορούν να προκληθούν ακόμη και κατά την διάρκεια του βαδίσματος ενώ στα σπορ συχνά προκαλούνται όταν μετά την προσγείωση από άλμα ’’γυρίσει’’ το πόδι του αθλητή.
Συνοδεύονται από πόνο, συχνά οίδημα και ίσως δυσκολία στην κίνηση. Αυτό λοιπόν που κάνουμε αρχικά είναι να μειώσουμε το οίδημα τοποθετώντας πάγο, να επιδέσουμε σφικτά με ελαστικό επίδεσμο και να μην αφήσουμε τον τραυματία να επιβαρύνει ξανά την τραυματισμένη περιοχή.
Η χρήση ψυκτικού δεν ενδείκνυται διότι λειτουργεί ως αναισθητικό με αποτέλεσμα ο αθλητής να μην αντιλαμβάνεται τον πόνο, να επιβαρύνει την περιοχή και στο τέλος και τον τραυματισμό του.
Τα διαστρέμματα χωρίζονται σε πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού.
Στα πρώτα αρκεί ο τρόπος αντιμετώπισης που περιγράψαμε, ενώ σε πιο δύσκολες καταστάσεις μπορεί να χρειαστεί ακόμη και η τοποθέτηση νάρθηκα ή γύψου.
ΘΛΑΣΕΙΣ
Πολλοί συχνοί τραυματισμοί που μπορούν να προκληθούν είτε από υπερβολική φόρτιση είτε από άμεσο χτύπημα.
Διακρίνονται σε θλάσεις πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού και μπορούν αποκατασταθούν μέσα σε λίγες ημέρες ή αρκετές εβδομάδες.
Κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος και το οίδημα. Αυτά καταπολεμούνται με την τοποθέτηση πάγου στην περιοχή και περίδεση.
Ο πάσχων δεν θα πρέπει να χρησιμοποιεί την τραυματισμένη περιοχή μέχρι την εξέταση από ιατρό.
ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ
Το κάταγμα παρουσιάζεται πιο σπάνια από τους προηγούμενους τραυματισμούς. Στο σημείο προκαλείται έντονος πόνος, οίδημα, παραμόρφωση, αδυναμία κίνησης ή μερικές φορές μη φυσιολογική κίνηση.
Η αντιμετώπιση του κατάγματος απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή αφού μια λάθος κίνηση μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση.
Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ακινητοποιήσουμε το τραυματισμένο μέλος μαζί με τις αρθρώσεις. Γι’ αυτό τον σκοπό μπορούν να επιστρατευτούν από επίδεσμοι μέχρι ζώνες και ρούχα ή ακόμη και σανίδες.
Αν υπάρχει αιμορραγία θα πρέπει να υπάρχει σφικτό δέσιμο το οποίο θα χαλαρώνει και θα επανέρχεται, ενώ σε διαφορετική περίπτωση δεν απαιτείται σφικτή περίδεση καθώς αυτή δημιουργεί προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος.
Δύο σημεία που πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα είναι η μη ανάταξη του κατάγματος από μη ειδικό και η προσεκτική μεταφορά ατόμου με κάταγμα στον αυχένα και την σπονδυλική στήλη.
Αν κάποιος δεν γνωρίζει είναι προτιμότερο να φροντίζει για την ψυχολογική μόνο υποστήριξη του πάσχοντα περιμένοντας εξειδικευμένο άτομο για την μεταφορά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου